Den lezer heil!
Wij vernuiveren ons alhier omraak over de opscheur die in den lande blijkt te heersen aangaande een (1) aantal zaken.
In het voorste plek willen wij ons ongenoegen uitspreken over de voorspelde harde wind die voornemens is de kop op te steken. Wij hebben daar niet om gevraagd en beraden ons op tegenmaatregelen. Het is naastkleinen niet meer van deze tijd om ons als rustzoekers in het hoge Noorden van het Koninkrijk der Nederlanden ongevraagd met een (1) storm op te zadelen, wij hebben ons al bij de lokale media vervoegd en zij waren (bij gebrek aan echt nieuws) uit de schroeven met onze bedenkingen. Claims worden niet uitgesloten.
Het tweede punt dat ons als een steen op de maag ligt is de volkomen achterhaalde manier om een (1) dreigement te verspreiden, namelijk per brief. In deze tijd waarin wij leven roept dat aan de spreeuwen. Wij hebben van horen zeggen dat het overigens volkomen overstallige document per sluif is aangeleverd, zulks deed men 25 jaar geleden. Hedendaagse terreur zou, om enige impact te hebben, toch minsten met digitale platlegging of iets dergelijks gepaard moeten gaan. Het is ons ter ore gekomen dat den hermandad den zaak hoog opneemt en diepgravend onderzoek plegen zal. Nevens ons komt het hoogst hilarische stukje proza, waarin honden met slimme ziektes werden aangehaald, uit de zin aan onzin hoek, dit om de trouwe dienders een (1) tip te geven over onze bedenkingen dit aangaande.
Het derde punt is reeds uit den treure besproken, wij weven daar dan ook mee af en stellen vast dat de Hepkema den voors en tegens wel erg veel paginaruimte schenkt, echter wanneer het over het Fries gaat, zijn ze daar in de Hoofdplaats niet vies van en blazen goens dadelijk uit een groot gat en weten de weg naar de pen te vinden, wij zijn hier van denken dat er genoeg over gezegd is en het grote verbreken zich in een (1) stroomversnelling zou hebben begeven als den Friesche Nationalen de poot niet stijf gehouden hadden, den jammerklachten van huilende wolven in het bos laten wij ons koud bij de rug omhoog lopen en zijn van denken dat het hen er naar gaan zal, het grote korte termijn geheugen van schrijvers van krantenstukjes is nu eenmaal niet het sterkste punt anders waren ze niet zo in het verhef gekomen en wij besluiten met dat wij van denken zijn dat ze hun er maar wat bij moeten geven en mochten ze dat niet willen is ons noch nooit een verplichtend karakter aangaande het hier wonen te moeten onder ogen gekomen, dat zodoende.
In het voorste plek willen wij ons ongenoegen uitspreken over de voorspelde harde wind die voornemens is de kop op te steken. Wij hebben daar niet om gevraagd en beraden ons op tegenmaatregelen. Het is naastkleinen niet meer van deze tijd om ons als rustzoekers in het hoge Noorden van het Koninkrijk der Nederlanden ongevraagd met een (1) storm op te zadelen, wij hebben ons al bij de lokale media vervoegd en zij waren (bij gebrek aan echt nieuws) uit de schroeven met onze bedenkingen. Claims worden niet uitgesloten.
Het tweede punt dat ons als een steen op de maag ligt is de volkomen achterhaalde manier om een (1) dreigement te verspreiden, namelijk per brief. In deze tijd waarin wij leven roept dat aan de spreeuwen. Wij hebben van horen zeggen dat het overigens volkomen overstallige document per sluif is aangeleverd, zulks deed men 25 jaar geleden. Hedendaagse terreur zou, om enige impact te hebben, toch minsten met digitale platlegging of iets dergelijks gepaard moeten gaan. Het is ons ter ore gekomen dat den hermandad den zaak hoog opneemt en diepgravend onderzoek plegen zal. Nevens ons komt het hoogst hilarische stukje proza, waarin honden met slimme ziektes werden aangehaald, uit de zin aan onzin hoek, dit om de trouwe dienders een (1) tip te geven over onze bedenkingen dit aangaande.
Het derde punt is reeds uit den treure besproken, wij weven daar dan ook mee af en stellen vast dat de Hepkema den voors en tegens wel erg veel paginaruimte schenkt, echter wanneer het over het Fries gaat, zijn ze daar in de Hoofdplaats niet vies van en blazen goens dadelijk uit een groot gat en weten de weg naar de pen te vinden, wij zijn hier van denken dat er genoeg over gezegd is en het grote verbreken zich in een (1) stroomversnelling zou hebben begeven als den Friesche Nationalen de poot niet stijf gehouden hadden, den jammerklachten van huilende wolven in het bos laten wij ons koud bij de rug omhoog lopen en zijn van denken dat het hen er naar gaan zal, het grote korte termijn geheugen van schrijvers van krantenstukjes is nu eenmaal niet het sterkste punt anders waren ze niet zo in het verhef gekomen en wij besluiten met dat wij van denken zijn dat ze hun er maar wat bij moeten geven en mochten ze dat niet willen is ons noch nooit een verplichtend karakter aangaande het hier wonen te moeten onder ogen gekomen, dat zodoende.
Dat zodoende, zie!
BeantwoordenVerwijderenBliksteenders, het gaat er hier om weg hoor. Voleindig eens met je eerste (1e) punt Stekelsteker
BeantwoordenVerwijderen