Sorry!

Bêste minsken, hjoed gjin ynspiraasje. Ik bin te bot ûnder de yndruk fan de lêzing oer funaire skiednis en it dêrby hearrende bedobjen fan minsken op de raarste plakken. Fan fersetswallen oant sammelgrêven op op it each fatsoenlike begraafplakken, we ha se werklik oeral hinnebrocht. Fan klapkisten as jildbesparring, oant mei de blauwe kile oan op in tsjuster hoekje op it hôf omdat de keardel der gjin ljocht mear yn seach en in eintsje tou en in wankel krukje opsocht hie, en dat mocht net. Dus in earmenplak wie wat him oerbleau, leafst efter in hage, dat we it mar net sjen koenen. Dat sa'n persoan miskien syn hiele libben narre wie omdat er in brike noas of in houten poat hie die net ta de saak, hy hie him net ophingje mochten. In minske is in raar ding. Genôch trystich praat, hjirûnder in taspraak fan de foarsitter fan de feriening 'Ons genoegen', Toon op syn bêst!