In oade oan Jan van Veen syn Candlelight
 |
| Jan van Veen is by it wiif wei |
Gescheiden wegen.
Diep verzonken in rusteloze overpeinzingen neem ik het besluit,
en het is niet om jouw ontrouw, jouw reeks minnaars.
Nee, het verhaal dat onze liefde was, is gewoonweg uit,
er verder mee worstelen zou leiden tot iets naars.
Wij waren als twee bakens op een woelige zee,
stroming en getijden konden ons niet deren.
Ik neem alle goede uren en dagen diep van binnen mee,
al splijt het verdriet me talloze keren.
Nee, ik heb geen rancune, geen haat jegens jou,
je leven, onze parallellen van troost, verdieping en meer van die flauwekul.
Jij bent en was voor mij een bijzondere vrouw,
al beoordeel ik de laatste jaren met het cijfer nul.
Ik wens jou op je nog af te leggen levenspad veel wijsheid en liefde,
ik moet achterblijven omdat het mijn eigen keuze was.
Voor nu wou ik graag dat je optiefte,
wat mij betreft mag je aan het gas.
'Jaaaaa, het mag duidelijk zijn dat de dichter op het eind zijn emoties niet onder stoelen of banken schuift, maar lieve luisteraars, is dat niet gewoon menselijk....?'
Reacties
Een reactie posten