Cornelis van der Wal en Auke de Witte

-
Dat wie dan wer de Moanne fan it Fryske boek 2012. 495 kilometer riden.

Hjoed wûn Cornelis van der Wal de sulveren twicht mei: 'Fisker smookt en skriuwt mei fingers fan reek/in antlit op de sakjende sinne/wolkens triuwe read ljocht/dea yn it wetter.' Lokwinske.

Yn de wedstriid fan de spannende filmkes wûn Auke de Witte en freonen mei It ein de priis. Stikem mei ik dêr ek in bytsje grutsk op wêze, want ik ha it ferhaal skreaun. Let foaral op de flitsende gastrol yn it filmke. Seis wurden. Ik ha der fjouwer wiken oer dien om dy der yn te krijen.

Reacties

  1. Anoniem14 oktober 2012 om 23:00

    Oer it filmke: Spannend en hiel orizjineel. Dit hat de priis wol fertsjinne. Dat fynt Symen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Unknown14 oktober 2012 om 23:39

    De earste kear dat ik dy yn beweging sjoch!! En mei lûd der by ek noch! Hast mear tekst dan ik ea solo yn It Iepenloftspul fan Jorwert hân ha! Mar ik ha dan wol wer in genoegen hân lange tiid mei Wiebe yn de tún te boartsjen. Dan mar gjin tekst. Is alwer 13 jier lyn, mar soks bliuwt je by!

    Moai filmscript Ferdinand!! Top! Ik wol mear!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Friese media voeren koerswijziging door

-
Afbeelding
  Friese media voeren koerswijziging door   LEEUWARDEN – Het Friese medialandschap gaat op de schop. In een gezamenlijke verklaring brachten de hoofdredacteuren Maarten Pennewaard van de Leeuwarder Courant en Igrid Spijkers van Omrop Fryslân de plannen naar buiten. Belangrijkste wijziging is dat er meer naar nieuws van buiten de stad Leeuwarden zal worden gekeken. Reden is volgens de hoofdredacteuren de sterk afnemende belangstelling voor de twee grootste Friese mediabedrijven. ‘De urgentie om relevant te blijven is daarbij leidend,’ aldus Spijkers. ‘We blijven onszelf continu evalueren en uit de verzamelde data blijkt dat er ook zaken buiten de stad plaatsvinden die door ons opgepikt moeten worden. Dit was voor ons toch wel een eye-opener,’ bekent Pennewaard. De Leeuwarder Courant en Omrop Fryslân gaven studenten van de Rijksuniversiteit Groningen opdracht om de sterk teruglopende aantallen hits op nieuws van zowel de krant als Omrop te onderzoeken. De conclusies liegen er niet
Meer lezen

Links en rjochts

-
  Links en rjochts   Stadichoan begjin ik my mateleas te ergerjen oan it lân dêr’t wy yn wenje. It lân dêr’t wy alle dagen de foardielen fan in folsleine demokrasy fiere meie, yn relative frijheid. Dat relative kom ik daliks op werom. Sûnt de lêste twa ferkiezings wêryn’t de kiezer in helder antwurd jûn hat op wat se feroare ha wolle, yn alle tinkbere demokratyske frijheid fan it stimhokje, lit it lân him fan syn naarste kant sjen. It alâlde adagium fan it links en rjochts tinken en wêzen hat yn jierren net sa skerp west. Teminsten, dat wolle de politike brallers en razende media/kranten ús leauwe litte.   Mar is dat wol sa? Ik bin nammentlik slim yn betizing. Dat wol ik graach mei in oantal foarbylden taljochtsje.   Ik bin pasifist. Anty oarloch. Bin ik dan links of rjochts? Ik wol graach dat wy goede soarch ha en hâlde. Bin ik dan links of rjochts? Ik wol graach dat de âlderein net troch in robot, mar troch in persoan fersoarge wurdt. Bin ik dan links of rjochts?
Meer lezen

Referendum over de Lelylijn

-
  In het openbare debat op de sociale media worden meningen en stellingen vaak uitvergroot en verdraaid om het eigen gelijk, soms tegen beter weten in, vast te houden. Het is vergelijkbaar met een spelletje dat we vroeger op de basisschool wel eens speelden. Fluister een zin in het oor van wie er naast je zit en laat dat de hele klas door gaan. Je stond versteld van wat er aan de andere kant uiteindelijk van die zin overbleef. Hilariteit alom. Helaas is de humor en hilariteit op de sociale platformen voor een groot gedeelte verdwenen. Dat is heel erg jammer, want we leven in een geweldige tijd waarin we bij wijze van spreken onze problemen binnen een seconde mondiaal kunnen bespreken. Vergelijk dat eens met de tijden van flessenpost en postduif. Het lijkt er op dat ‘we’ de verantwoordelijkheid om de discussie een beetje beschaafd te houden, niet aan kunnen. Een voorbeeld is de Lelylijn. De spoorbaan die door voorstanders hevig wordt gepromoot en waar tegenstanders fel op reageren
Meer lezen