Mark Knopfler - Telegraph Road - Live at Montreux 2010 (High Quality)

-

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Links en rjochts

-
  Links en rjochts   Stadichoan begjin ik my mateleas te ergerjen oan it lân dêr’t wy yn wenje. It lân dêr’t wy alle dagen de foardielen fan in folsleine demokrasy fiere meie, yn relative frijheid. Dat relative kom ik daliks op werom. Sûnt de lêste twa ferkiezings wêryn’t de kiezer in helder antwurd jûn hat op wat se feroare ha wolle, yn alle tinkbere demokratyske frijheid fan it stimhokje, lit it lân him fan syn naarste kant sjen. It alâlde adagium fan it links en rjochts tinken en wêzen hat yn jierren net sa skerp west. Teminsten, dat wolle de politike brallers en razende media/kranten ús leauwe litte.   Mar is dat wol sa? Ik bin nammentlik slim yn betizing. Dat wol ik graach mei in oantal foarbylden taljochtsje.   Ik bin pasifist. Anty oarloch. Bin ik dan links of rjochts? Ik wol graach dat wy goede soarch ha en hâlde. Bin ik dan links of rjochts? Ik wol graach dat de âlderein net troch in robot, mar troch in persoan fersoarge wurdt. Bin ik dan l...
Meer lezen

Referendum over de Lelylijn

-
  In het openbare debat op de sociale media worden meningen en stellingen vaak uitvergroot en verdraaid om het eigen gelijk, soms tegen beter weten in, vast te houden. Het is vergelijkbaar met een spelletje dat we vroeger op de basisschool wel eens speelden. Fluister een zin in het oor van wie er naast je zit en laat dat de hele klas door gaan. Je stond versteld van wat er aan de andere kant uiteindelijk van die zin overbleef. Hilariteit alom. Helaas is de humor en hilariteit op de sociale platformen voor een groot gedeelte verdwenen. Dat is heel erg jammer, want we leven in een geweldige tijd waarin we bij wijze van spreken onze problemen binnen een seconde mondiaal kunnen bespreken. Vergelijk dat eens met de tijden van flessenpost en postduif. Het lijkt er op dat ‘we’ de verantwoordelijkheid om de discussie een beetje beschaafd te houden, niet aan kunnen. Een voorbeeld is de Lelylijn. De spoorbaan die door voorstanders hevig wordt gepromoot en waar tegenstanders fel op reag...
Meer lezen

Moai waar fytser (in dramatysk ferhaal)

-
Afbeelding
It wie hjoed echt waar om in eintsje te fytsen. No ha ik kar út trije soarten. Ien: gewoane fyts, twa: elektryske fyts en trije: racefyts. It leafst pak ik opsje twa, mar ja. Opsje trije, in echte Koga, hinget der mar wat sneu by en kwa kaloryen is dat fansels wol in oanrieder. Meastal liich ik my der wol ûnderút, it waait te hurd, te drok hân en mear fan dy útflechten. Mar hjoed koe ik der as profesjoneel moaiwaar fytser net omhinne, it moast de racefyts wurde. Fytsbroek, shirt, sinnebril, hânskuontjes, flesse wetter, koptelefoan mei Led Zeppelin der op en fuort. Healwei de Burgemeester Falkenawei hjir yn It Feen krige ik it idee dat der wat mei myn rjochter skoech oan de hân wie. Foar de net-fytsers, der sit in soart fan klik systeem ûnder dy skoech, wêrmei’t jo in libbensgefaarlike ferbining mei jo trapers ta stân bringe. Sjoch Youtube der mar op nei, foaral manlju fan boppe de 50 (ik, dus) kinne soms sa fluch net loskomme en miterje dan tige stylfol op de bek. Heup stikken en mea...
Meer lezen